Oryginalny ślub jest bardzo długi (kilka dni) i skomplikowany licznymi rytuałami, zdaniami i aktywnymi postaciami. Współczesna ceremonia ślubna została znacznie uproszczona, ale zachowuje echo poprzednich tradycji.
Ceremonia dobierania partnerów przed ślubem jest obecnie bardzo często ignorowana. Zdarza się, że młody mężczyzna odwiedza rodziców swego wybranego z prezentami, smakuje i prosi o ręce córki. W rzadkich przypadkach karnawałowy rytuał swatania jest wykonywany, gdy swat jest z panem młodym. Oświadcza, że „masz towary, mamy kupca”, prowadzi wesela panny młodej (każe jej chodzić po jednej desce podłogowej, aby pokazać jej pozycję, zbierając monety z podłogi, aby wykazać się starannością), a pan młody organizuje ślub. Z reguły rolę mechanizmu losującego pełni bliski krewny rodziny pana młodego lub panny młodej lub przyszły gospodarz.
Wcześniej na wieczorze panieńskim dziewczyny ubolewały, że „opłakiwały” dziewczynę opuszczającą wolne towarzystwo. Teraz wieczór panieński to zabawna impreza „ostatnia” przed skromnym życiem rodzinnym.
Ranek dnia ślubu zaczyna się od przybycia pana młodego. Do tego czasu panna młoda powinna już być ubrana w suknię ślubną. Ozdobiony kwiatami i wstążkami „pociąg weselny” (w nowoczesnej interpretacji jest to motorada samochodów) podjeżdża do domu zwężonego. Przy bramie lub wejściu spotykają go druhny i rozpoczyna się okup.
Okup to szereg zadań, które pan młody musi z powodzeniem wykonać lub „wykupić” zwycięstwo pieniędzmi i kontynuować. Przez całą drogę do pokoju, w którym czeka panna młoda, przedstawia tor przeszkód, a wszystkie zadania mają na celu sprawdzenie, jak dobrze pan młody zna swojego wybranego i jak bardzo ją kocha. Pomimo sukcesu pana młodego, mogą nie być w stanie przynieść mu prawdziwej narzeczonej - wtedy pan młody będzie musiał albo poszukać narzeczonej, albo ją ponownie odkupić.
W rzadkich przypadkach rodzice panny młodej wydają okup.
Potem jest mały stół w formie bufetu: rodzice panny młodej traktują gości, a wszyscy idą do urzędu stanu cywilnego na malowanie lub do świątyni na wesele. Wcześniej dzwonienie dzwonów było uważane za amulet złych duchów, teraz zostało zastąpione sygnałami samochodów weselnego konwoju. Po ceremonii nowożeńcy wychodzący na ulicę witani są burzliwymi oklaskami i obsypani konfetti, płatkami róż i ryżem - symbolem bogactwa i dużych rodzin.
Z urzędu stanu cywilnego pan młody zwykle bierze pannę młodą w ramiona, ale jest to echo innego obrzędu - wnoszenie panny młodej w ramiona do domu pana młodego. Ta akcja miała konkretny magiczny cel - oszukać brownie. Aby brownie nie uważało panny młodej za nieznajomego, ale traktuje ją jak noworodka, który pojawił się w domu bez przekraczania progu. Teraz ta akcja jest po prostu ozdobą wakacji i zawoalowaną obietnicą małżonka, że przez całe życie będzie trzymał w ramionach żonę.
Następnie idą na „ucztę” - uroczysty bankiet. Nowożeńcy witani są tutaj bochenkiem i solniczką: panna młoda i pan młody są zaproszeni do gryzienia chleba - uważa się, że każdy, kto gryzie większy kawałek, będzie właścicielem domu.
Podczas uroczystej uczty młodzi gratulują i otrzymują prezenty. Współczesnym rytuałem przejścia panny młodej z domu jej rodziców do domu pana młodego jest powolny taniec panny młodej z ojcem, w trakcie którego ojciec przekazuje dziewczynę panu młodemu, a taniec trwa wraz z nim.
Przyjaciel - bardzo aktywny uczestnik całego wesela - jest teraz zastępowany przez „świadków”, najbliższych przyjaciół (najlepszego człowieka) i druhny. Podczas uczty goście są gospodarzami prowadzących lub prowadzących zabawne konkursy.
