Niewątpliwie święto narodowe Iwana Kupały pochłonęło najbardziej tajemnicze i romantyczne znaki i wierzenia starożytnych słowiańskich przodków. Po wprowadzeniu kalendarza gregoriańskiego przesilenie letnie (24 czerwca) jako datę uroczystości przeniesiono na 7 lipca. Rytualna część uroczystości jest bezpośrednio związana z ogniem, wodą i ziołami.
Popularna wiara przekazała do naszych czasów podstawowe informacje o świętach Iwana Kupały. Główne święto rozpoczyna się 6 lipca o zachodzie słońca i trwa do świtu 7 lipca. Tę noc uważa się za mistyczną i cudowną, ponieważ w tym czasie wszystkie złe duchy gromadzą się w szabat, w tym wiedźmy, czarownice i syreny. A siły ognia, wody i ziół zyskują właściwości lecznicze i magiczne.
Przyjmuje się, że po obiedzie 6 lipca dziewczęta zaczynają zbierać zioła i kwiaty w celu wyplatania wieńców. Głównymi bohaterami wakacji są Kupala i Maren. Pierwsza postać reprezentuje płodność i odrodzenie, a druga - umieranie i więdnięcie. Młodzież przygotowała swoje wypchane zwierzęta. Tradycje regionalne oznaczają różne opcje. Znane metody wykonywania wizerunków z młodych drzew, gałęzi krzewów i słomy. Są koniecznie ozdobione wstążkami i darami natury.
Wokół strachów na wróble zwykle jeździ się wokół tańców, uosabia cykl w naturze i wykonuje rytualne śpiewy. Po uwielbieniu cudownych mocy wszechświata, pluszaki utopiono w wodzie lub spalono, a świętowanie trwało do świtu wokół ogniska Kupala.
Historia powstania święta Iwana Kupały
Po chrzcie Rusi pogańska tradycja celebrowania Iwana Kupały została zsynchronizowana z ortodoksyjną uroczystością Narodzenia Pańskiego Jana Chrzciciela. Z tym świętym związana jest pierwsza część współczesnej nazwy popularnego święta. Drugi składnik nazwy jest uważany za bardziej tajemniczy i ma kilka interpretacji, między innymi taki, który łączy go z pewnym pogańskim bóstwem Kupalą, które patronuje owocom i kwiatom. Jednak współczesna teologia odrzuca tego rodzaju etymologię, wierząc, że ta postać nigdy nie była w słowiańskim panteonie bogów.
Tak więc dziś nazwa „Kupala” jest uznawana przez większość właśnie za określenie obrzędu tematycznego. Historyczne korzenie tych uroczystości sięgają czasów, gdy duchowni próbowali wyprzeć święto pogańskie, zastępując je wyłącznie prawosławnym. Kapłani bardzo potępili uczestników tej akcji, uważając ich za fanów złych duchów i demonicznych świętych.
Ognisko Kupala, uzdrawiająca woda i magiczne zioła
Od czasów starożytnych wierzono, że w nocy z 6 na 7 lipca ogień staje się naprawdę oczyszczający i cudowny. Dlatego rytualne ognisko jest uważane za główny atrybut wakacji. Uosabia słońce i dlatego staje się wystarczająco duży. Ponadto w środkowej części ogniska zamontowany jest słup, na którym zawieszona jest czaszka konia lub krowy („vidma”). Wokół wielkiego słupa ognia ludzie tańczą, tańczą i śpiewają piosenki. Kiedy płomień staje się mniejszy po wypaleniu, młodzi ludzie rozpoczynają rytuał oczyszczenia i uzdrowienia, gdy chłopcy i dziewczęta przeskakują nad ogniem.
Dziewczyna, która nie mogła pokonać płomienia, jest postrzegana przez wszystkie czarownice. W tym przypadku jest oblany wodą, posypany piórami lub odparowany pokrzywami. A młode pary w tym rytuale testują swój sojusz pod kątem siły. Uważa się, że w przypadku przezwyciężenia ogniska z zamkniętymi rękami taka rodzina będzie silna i nierozłączna. Ponadto zwykle pali się na stosie niepotrzebne rzeczy i ubrania chorych, ponieważ pomaga to pozbyć się problemów i dolegliwości. Zdarzają się przypadki, gdy nawet zwierzęta hodowlane przepychano przez ognisko, próbując pozbyć się jego śmierci i zarazy.
Woda jest szczególnie nasycona podczas tego święta. Uważa się, że na Iwana Kupali ten element nabywa specjalną właściwość leczniczą. Dlatego rytuał ablucji w wielu regionach jest uważany za obowiązkowy. To oczyszcza nie tylko ciało, ale także duszę. Dolegliwości i choroby ustępują z powodu złych myśli. Co więcej, wszystkie złe duchy opuszczają takie zbiorniki, pędząc do swoich własnych krów. Jednak tradycje ludowe są znane w niektórych miejscach, kiedy masowe kąpiele tej nocy, wręcz przeciwnie, zostały wykluczone z powodu szalejących ciemnych sił. Ale nawet w tym przypadku zaleca się mycie porannej rosy, która zapewnia dziewczętom piękno i zdrowie facetów. Szczególnie w przypadku Iwana Kupały zaleca się kąpiel w łaźni parowej przy użyciu specjalnych mioteł dzianych z 12 ziół o działaniu leczniczym.
Historyczne dziedzictwo dnia Iwanowa przekazało nam nasze czasy i legenda o cudownych efektach wielu ziół. O świcie 7 lipca uzdrowiciele i zielarze zwykle wybierali żniwa lecznicze, gdy cała roślinność była pokryta kąpielową rosą. Z reguły takim preparatom towarzyszył raport ze specjalnych spisków mających na celu poprawę leczniczych właściwości zebranych roślin. Od czasów starożytnych ludność słowiańska święcie wierzyła, że wszystkie zioła lecznicze były uprawiane w małych roślinach (duchy leśne), które specjalnie nagradzają je takimi cechami. I na przykład na Białorusi nadal uważa się, że zbiór roślin leczniczych powinien być wykonywany przez starszych ludzi i dzieci, które mają najczystsze dusze.
Symbole słońca i kolor paproci
Ponieważ dzień Iwanowa był wcześniej obchodzony 24 czerwca (dzień przesilenia letniego), główne atrybuty tego święta są związane z tym źródłem światła. W związku z tym chłopaki zaczęli od różnych wzgórz oświetlonych beczkami o smołowatych powierzchniach, które w nocy były bardzo symbolicznie identyfikowane przez wszystkich za pomocą cyklu słonecznego. Kolejnym obowiązkowym atrybutem wakacji jest wieniec. W końcu słowiańska mitologia wiąże akcesorium tej dziewczyny ze słońcem, czyste i młodzieńcze.
Wśród epickich legend o dniu Iwana Kupały najpopularniejsza jest legendarna narracja o kwiatach paproci. Uważa się, że tej nocy kwitnie raz w roku. Jeśli dana osoba może znaleźć taki kwiat w tym magicznym momencie, gdy jest strzeżona przez złe duchy, wówczas osoba szczęściarza stanie się właścicielem wielu nadprzyrodzonych cech, w tym zdolności rozumienia języka każdego żywego stworzenia, znajdowania skarbów, elementów kontrolnych i duchów oraz uzyskania niewidzialności optycznej.
