Każdego roku przed datą 23 lutego, znaną wszystkim w przestrzeni poradzieckiej, żeńska część populacji gorączkowo szuka prezentów dla swoich drogich i ukochanych mężczyzn i zastanawia się, co postawić na stole, podczas gdy silna połowa marzy o tym, jak świętować ten dzień w przyjaznym kręgu. Historycy i dziennikarze w tym czasie również stają się bardziej aktywni i spierają się, czy warto zwracać uwagę na tę ogólnie nietypową datę. Dlaczego święto jest obchodzone?
Instrukcja obsługi
1
Obrońcy Ojczyzny, wojskowi i cywilni, byli, obecni i przyszli żołnierze i oficerowie zasługują na gratulacje i wyróżnienia. Być może dlatego 23 lutego w umysłach większości ludzi do tej pory przetrwała wyłącznie sowiecka fikcyjna data oparta na mitach. Chociaż w rzeczywistości lista ważnych dat powinna być zupełnie inna, historycznie bardziej uzasadniona. Na przykład dla Rosji 6 maja to Dzień Armii Rosyjskiej, który został przyjęty do 1917 r. Na cześć Dnia Świętego Jerzego, który był uważany za Patrona wszystkich rosyjskich żołnierzy.
2)
A 23 lutego otrzymał bilet do życia dzięki „lekkim” dłoniom radzieckich przywódców. W 1923 r., W dekrecie Wszechrosyjskiego Centralnego Komitetu Wykonawczego, dzień ten został nazwany terminem, w którym „utworzenie sił zbrojnych zostało ogłoszone przez„ rząd robotników i chłopów. Zostało to później sformułowane jako dzień, w którym pierwsza, nowo utworzona jednostka Armii Czerwonej przystąpiła do walki z wrogiem. Ale chociaż bezpośredni uczestnicy i świadkowie tych wydarzeń żyli, nie rozmawiali szczególnie o ważnej dacie. I był powód.
3)
W połowie lutego 1918 r. Na całym froncie wschodnim rozpoczęła się ofensywa sił niemieckich i austro-węgierskich. Ale nie posuwali się naprzód z dużymi formacjami wojskowymi, ale z latającymi oddziałami składającymi się z kilkudziesięciu ludzi, głównie koleją. Praktycznie nie napotkali oporu. Dvinsk schwytał oddział, w którym nie było nawet stu żołnierzy. Niemcy wjechali motocyklem do Pskowa. Zróżnicowane rewolucyjne oddziały pod dowództwem chorąży Dybenko, nie dając godnego odparcia wrogowi, wstydliwie uciekły kolejne 120 kilometrów. Natychmiast pojawiła się groźba schwytania Piotrogrodu i dopiero wtedy, 25 lutego, rozpoczęła się masowa rekrutacja do Armii Czerwonej. 3 marca podpisano Pokój Brzeski, w którym bolszewicy zgodzili się na wszystkie warunki Niemców. Dybenko został przeszukany, postawiony przed sądem, usunięty ze wszystkich stanowisk, wydalony z partii, ale cierpiał nie tyle, ile groziłoby mu w 1937 r.
4
Armia Czerwona została jednak utworzona, choć w zupełnie inne dni. Nawet Klim Woroszyłow w 1933 r. Podczas uroczystego spotkania poświęconego 15. rocznicy Armii Czerwonej przyznał, że data ta jest przypadkowa i trudna do wyjaśnienia. Ale „proces się rozpoczął”. W 1938 r. Gazeta „Prawda” opublikowała tezy dla propagandystów stwierdzające, że 23 lutego 1918 r. W pobliżu Narwy i Pskowa wydano decydujący odpór przeciw wrogowi. A w 1942 roku, już całkowicie nie zawstydzony, I. Stalin ogłosił, że oddziały Armii Czerwonej całkowicie pokonały najeźdźców w tej bitwie.
5
Mit okazał się tak silny, że w 1945 roku angielski premier Churchill pogratulował Stalinowi tego święta, upamiętniając zwycięstwa armii radzieckiej nad wrogiem.
6
Armii radzieckiej już nie ma, ponieważ nie ma Związku Radzieckiego, ale data ta, już jako Dzień Obrońcy Ojczyzny, jest oficjalnie obchodzona od 1995 r. Zgodnie z rosyjskim prawem federalnym „W dniach chwały wojskowej (dni zwycięstwa) Rosji”.
