Nowy Rok to wyjątkowe święto w rosyjskiej tradycji. Nawet Piotrowi kazałem świętować Nowy Rok 1 stycznia, dobrze się bawiąc i pijąc. Od tego czasu ludzie święcie przestrzegają przymierza pierwszego rosyjskiego cesarza i cieszą się piciem, jedzeniem i radością.
Ale prawdziwy rozkwit obchodów Nowego Roku przypadł na czasy radzieckie. Przed rewolucją październikową głównym świętem zimowym były Boże Narodzenie. Bolszewicy, którzy nienawidzili religii, zakazali obchodów Bożego Narodzenia, ozdabiania choinki i wszystkiego, co związane z świętami. Po śmierci Lenina stosunek do tradycji przedrewolucyjnych stał się nieco łagodniejszy i pozwolili ozdobić drzewo, ale nie na Boże Narodzenie, ale na Nowy Rok.
Do czasu rozpadu ZSRR ukształtowały się już specjalne tradycje noworoczne, w tym, oprócz ozdobienia choinki i świątecznej kolacji, wiele tradycji, takich jak oglądanie filmu „Ironia losu lub ciesz się kąpielą”, gratulacje od głowy państwa, rodzinne gotowanie sałatki Olivier w jednej lub innej konfiguracji, śledź pod futrem i kanapkami z kawiorem, niezbędny bawełniany „radziecki szampan” do brzęczącego zegara. Ponadto rosyjska tradycja obchodzenia Nowego Roku jest nie do pomyślenia bez uruchomienia krakersów, petard, fajerwerków, połączeń telefonicznych z gratulacjami dla krewnych i przyjaciół, dlatego stare sieci telefoniczne często „upadają” w małych miasteczkach.
Jeśli w domu są dzieci, często nazywają artystów przebranych za Świętego Mikołaja i Snegurochkę, których uważa się za w dobrej kondycji, by byli odpowiednio traktowani, nie zważając na protesty nieszczęśliwych. Dzieci podczas wizyty Świętego Mikołaja i jego wnuczki czytają wierszyk lub śpiewają piosenkę, po czym otrzymują prezent, który rodzice kupili wcześniej od brodatego czarodzieja z jego torby.
Rosyjskie tradycje obchodów Nowego Roku zakorzeniły się wśród wszystkich ludów zamieszkujących Rosję, niezależnie od narodowości czy religii. Tak więc wielu Żydów z Rosji, którzy repatriowali się do Izraela, nadal świętuje swoje ulubione zimowe wakacje, odkręcając butelkę szampana na bicie zegara. Emigranci z Rosji na całym świecie przebierają się za Świętego Mikołaja, śpiewają „Choinka urodziła się w lesie”, a rano po wakacjach oglądają z dziećmi „Zimę w Prostokvashino”.
