Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny jest wielkim świętem kościelnym upamiętniającym wniebowstąpienie Matki Boskiej do nieba i ponowne spotkanie z jej synem Jezusem Chrystusem. W tym dniu wierzący uczęszczają do świątyń, uczestniczą w kulcie i przestrzegają różnych wielowiekowych tradycji.
Historia i data wakacji
W 2020 r. Prawosławni chrześcijanie będą obchodzić Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny 15 sierpnia. To wielkie święto kościelne obchodzone jest od 5-6 wieku naszej ery i poświęcone jest pamięci Matki Boskiej, Matki Pana Jezusa Chrystusa. Po egzekucji syna doświadczała wielkiego cierpienia psychicznego, każdego dnia odwiedzała miejsce spoczynku Pana i modliła się o spotkanie z Nim. Modlitwy były wysłuchane przez Niebo, a pewnego razu posłaniec Archanioł Gabriel pojawił się przed kobietą. Powiedział, że życie Maryi dobiega końca i za trzy dni wstąpi do Pana.
Dziewica poszła spać iw wyznaczonym czasie jej pokój rozjaśnił się jasnym światłem. Maryja wstała, ukłoniła się Panu i położyła się ponownie. Potem zasnęła wiecznym snem, a dusza Dziewicy wstąpiła do Nieba. Pogrzeb Matki Boskiej odbył się w Getsemani, w pobliżu miejsca spoczynku jej rodziców i Józefa Oblubieńca. Wzięli w nich udział apostołowie Chrystusa, a modlitwę odczytał Jan Teolog. Według legendy procesji żałobnej towarzyszyły cuda: chmura koron uformowana na niebie, a wierzący, dotykając grobowca, zostali uzdrowieni z chorób.
Trumna z ciałem Dziewicy została umieszczona w jaskini, a jej wejście zamknięte jest kamieniami. Po tym nastąpiły cuda: dwa dni po pogrzebie przybył zmarły apostoł Tomasz i poprosił o odnalezienie grobu. Jego prośba została spełniona, ale ciała nie było w trumnie. Uważa się, że aniołowie go zabrali. To wydarzenie jest bardzo czczone w chrześcijaństwie i symbolizuje drugą Wielkanoc: wstąpienie duszy i ciała oznacza zwycięstwo nad śmiercią i przejście do nowego życia, bezgrzeszności i czystości człowieka, jego bliskości z Panem. Maryja była obok swojego syna, a teraz razem obserwują świat z Nieba.
