Dzień 27 lipca w kalendarzu religijnym prawosławnych nie wydaje się być świętem, jednak w tym dniu cześć świętych jest czczona, a wiele tradycji jest przestrzeganych przez przedstawicieli np. Kościoła ormiańskiego, a także tych, którzy nadal są bliscy pogańskim wierzeniom.
27 lipca najbardziej szanowanym świętem wśród religijnych Ormian jest Vardavar. Święto ustanowiono na cześć Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor. Według biblijnej legendy Chrystus i trzej apostołowie wstąpili na tę górę, na której ukazali się im prorok Eliasz i Mojżesz. Chrystus przemówił do proroków, jego przemowa przekształciła się z przemówień i myśli, a jego szaty stały się bielsze niż śnieg.
Armeński dzień Kupali
W kanonach prawosławnych Vardavar nie jest obchodzony na wielką skalę, ponieważ historycznie ten dzień zbiegł się z pogańskimi świętami, których tradycje okazały się nie mniej silne, na przykład, niż tradycje Iwana Kupały.
Nazwa święta sięga słowa „Ward” - róża, którą Ormianie nazywali pogańską boginią miłości i płodności Astghik. Bogini nalała wody i zasiała ziarna, uprawiając bogate plony. Stąd tradycja obywania 27 lipca.
Uważa się, że Grzegorz Iluminator ogłosił ten dzień Wardavarem, zarządzając Święto Przemienienia Pańskiego pierwszego dnia sierpnia, ale później data ta stała się zmienna i została ustalona na 27 lipca dopiero w XVII wieku. Wzmianka o dniu Iwana Kupali w żadnym wypadku nie jest przypadkowa, ponieważ Vardavar jest również obchodzony w obskurnych i hałaśliwych świętach w lesie, chyba że szukają kwiatu paproci, jak w Rosji.
