22 marca w Rosji tradycyjnie obchodzono Święto Wiosny lub Dzień Sroky. Nazwa nie pochodzi od srok: nazwa sugeruje, że w tym dniu 40 ptaków lata z południa. Szczególnie wśród tych wszystkich ptaków skowronki były czczone, dlatego drugie (i chronologicznie - pierwsze) imię święta to Larks.
„W Lark mierzy się dzień i noc” - czytamy w starym rosyjskim przysłowie. Zgodnie z nowym stylem, 22 marca to dzień równonocy wiosennej, dzień, w którym z Irii (bajecznego kraju południowego) wraca 40 gatunków różnych ptaków, a skowronki przybywają wcześniej niż wszyscy. Według starożytnych mitów klucze do Iriusa były początkowo trzymane przez wronę, ale rozgniewała bogów, a klucze zostały przekazane skowronkowi. Pod tym względem jednym z głównych znaków święta jest przygotowanie miniaturowych ptaków, skowronków z ciasta żytniego. W dawnych czasach pieczono je, aby przywołać wiosnę. W niektórych regionach do ciasta z pewnością dodawano olej konopny.
Kilka upieczonych skowronków umieszczono na parapecie i otworzyło okno, pozostałe rozdano dzieciom, położyły je na patykach lub tyczkach i wybiegły na ulicę. Tam dzieci, śmiejąc się i skacząc, śpiewały wiosenne piosenki - specjalne rytualne piosenki nazywa się wiosną. Następnie zjadano ptaki, pozostawiając głowy dla bydła.
Ponadto przy pomocy pieczonych ptaków rozwodzili się, umieszczając w środku różne symboliczne drobiazgi: ten, kto dostanie pierścionek, wkrótce wyjdzie za mąż lub wyjdzie za mąż, kto zyska bogactwo, kto ma złożoną szmatę, będzie miał dziecko itp. Wśród ludzi podobnie wybrano pierwszego siewcę: kto losuje, rozproszy pierwszą garść ziarna. Połączenie skowronków i tematów siewu nie jest przypadkowe. Lot tego ptaka wygląda niezwykle nietypowo. Najpierw szybuje, a potem kamień upada. Z tego powodu ludzie powiedzieli: „Skowron orze niebo”.
Wraz z nadejściem chrześcijaństwa święto Lark nie zniknęło, ale zostało przekształcone i otrzymało swoje drugie imię - Dzień Srok. Zachowała się także tradycja pieczenia ptaków i przysłowie „Skowron przyniósł czterdzieści ptaków”. Powstał nowy zwyczaj - piec czterdzieści kulek żytnich lub owsianych i rzucać po jednym na raz każdego dnia.
