Podczas wojny rosyjsko-tureckiej 1787-1791. zacięte starcia miały miejsce nie tylko na lądzie, ale także na morzu. W tamtych latach jeszcze młoda Flota Czarnomorska w Rosji sławiła się przekonującym zwycięstwem nad flotą turecką w bitwie pod Cape Tendra, która miała miejsce w dniach 28–29 sierpnia 1790 r. Według starego stylu lub 8–9 września według nowej.
Rosyjska flota pod dowództwem kontradmirała F.F. Ushakova składała się z 10 pancerników, czyli największych i najlepiej uzbrojonych statków, 6 fregat, 1 statku bombardier i 20 małych statków pomocniczych. Przeciwna eskadra turecka składała się z 14 pancerników, 8 fregat i 23 statków pomocniczych. Wróg, dowodzony przez jednego z najlepszych tureckich admirałów, Hasana Paszę, był silniejszy nie tylko liczbowo, ale także w artylerii: przeciwko 830 rosyjskim działom Turcy mieli 1400. Hasan Pasza był chętny, by zmyć wstyd z porażki, którą poniósł w ubiegłym roku od tego samego Uszakow w bitwa w Cieśninie Kerczeńskiej. Turecki admirał, zapewniając sułtana o zwycięstwie, obiecał zabrać więźnia Uszakowa do Stambułu w żelaznej klatce.
Zacięta walka trwała przez dwa dni, kończąc się, pomimo odwagi i uporu okazanego przez Turków, przekonującym zwycięstwem dla Rosjan. Flagowy 74-pancernik tureckiej eskadry Kapudania eksplodował i zatonął wraz z większością załogi, a 66-armatni pancernik Meleki Bahri poddał się poważnym uszkodzeniom. Ponadto poddało się kilka innych statków pomocniczych Turków. Wróg poniósł ciężkie straty: ponad dwa tysiące marynarzy i oficerów zostało zabitych samotnie. Straty Rosjan, pomimo zaciętości dwudniowej bitwy, były minimalne: zginęło 21 osób, a 20 zostało rannych.
Zwycięstwo na Przylądku Tendra zapewniło dominację rosyjskiej floty na Morzu Czarnym i pozwoliło flotylli małych statków wspiąć się na górny bieg Dunaju do fortecy Izmail. Bombardowanie tej twierdzy podczas jej genialnego ataku przez Suworow w grudniu tego roku znacznie przyczyniło się do podboju twierdzy.
Kontradmirał F.F. Uszakow za zwycięstwo otrzymał Order Świętego Jerzego II stopnia. Sława odnoszącego sukcesy i odważnego dowódcy marynarki rozkwitała w całej Rosji. Nazywano go „Sea Suvorov”. Zwycięstwo na Cape Tendra było tym bardziej imponujące, że pozwoliło zmyć gorycz porażki Floty Bałtyckiej, która latem tego samego roku, w bitwie ze szwedzką eskadrą pod Kotką, poniosła miażdżącą porażkę z powodu poważnych błędów rosyjskiego dowództwa.
Dwa wieki później ustawa federalna z 13 marca 1995 r. „W dniach chwały wojskowej i pamiętnych dat Rosji” z 11 września została uwieczniona jako dzień zwycięstwa na Przylądku Tendra. Nieznaczna różnica dat wynika z kumulującej się różnicy czasu w kalendarzu juliańskim i gregoriańskim.
Tego dnia statki i jednostki przybrzeżne rosyjskiej marynarki wojennej organizują uroczystości, parady, świąteczne konkursy i koncerty. Zgodnie z tradycją 11 września najwybitniejsi marynarze, brygadziści i oficerowie zostali nagrodzeni medalem Uszakow za pełnienie obowiązków wojskowych w warunkach zagrożenia życia, a także za doskonałe wyniki w szkoleniu bojowym i szkoleniu morskim. W niektórych częściach odbywają się pokazy, oficerowie demonstrują swoje umiejętności i umiejętności.
