Mówią, że wiosna zaczyna się zapusty. Od niepamiętnych czasów święta zapusty w Rosji były głośne i wspaniałe, to pogańskie święto było tak kochane przez ludzi, że nawet kościół musiał nie tylko je rozpoznać, ale „zalegalizować”
Każdy Słowianin może zakochał się w Ostatki, ale niewiele osób wie, skąd wzięły się wszystkie atrybuty uroczystości Ostatki - dlaczego palą stracha na wróble, pieczą naleśniki i wybijają miasto z śnieżek. Ale historia Ostatków sięga czasów, kiedy nieochrzczony naród rosyjski uwielbiał pogańskich bogów i przestrzegał ich dziwnych rytuałów.
Święty sens bycia
Słowiański zapusty to święto słońca, stąd pochodzi kult naleśników przypominających dysk słoneczny. Poganie przynieśli prezenty bogom, chwalili Yarilo i robili to dopiero w dniu równonocy wiosennej, tj. 22 marca Uważano, że w tym dniu duchy natury budzą się, budzą zwierzęta. Niedźwiedź-mistrz wyszedł z jaskini na karnawał, należało go uspokoić, tj. karmić. To niedźwiedź zamierzał pierwszy naleśnik, a wyrażenie „pierwszy naleśnik comAm” nie oznaczało uszkodzonego naleśnika, ale naleśnika, który należy podać bestii - komu. Ludzie nie jedli naleśników w zapusty aż do XVI wieku, ponieważ naleśniki zawsze były pamiątkową potrawą.
Zapusty zawsze symbolizowały przejście od zimy do lata (rozliczenia słowiańskie nie znały wiosny i jesieni, lata były uważane za lata), od zimna do ciepłego słońca - nowy rok się zaczął. Dlatego było to tak ważne dla osób zmęczonych silnymi mrozami. Z tego samego powodu ludzie urządzali zabawne uroczystości przez całe dwa tygodnie, a gospodynie starały się zadowolić swoich krewnych, upiekły naleśniki i zjadły je z dodatkami, dżemem i śmietaną. Wiadomo, że uroczystości zapusty odbywały się na specjalną skalę, i nie jest to zaskakujące - ponieważ tradycje hojnej uczty zawsze były ważne dla Słowian. Ale święto w Ostatki miało również święte znaczenie, podczas posiłku trzeba było prosić o przebaczenie, aby w nowe lato z czystą duszą wejść.
Interesujące jest to, że nawet po chrzcie księcia Włodzimierza Rosja, ostatki pozostały wśród świąt, a kościół to zaakceptował. Jednak jej świętowanie zostało przełożone, aby nie zbiegło się z tradycyjnym postem. Uroczystości z tej chwili trwały nie dłużej niż tydzień, a Zapusty odegrały szczególną rolę - zanim ludzie Wielkiego Postu mogli zdobyć wystarczającą ilość pysznego jedzenia, aby później mogli długo powstrzymywać swoje pragnienia.
