Zazhinki to starożytne słowiańskie święto rolników. Obchodzony pod koniec lipca, kiedy rozpoczyna się zbiór. Tego dnia chłopi podsumowali wiele dni pracy. Przygotowanie do Zazhinki jako wspaniałego urlopu.
Wierzono, jak spędzić Zazhinki, a zbierzesz taką plon. Dlatego starali się obchodzić to święto wspaniale i wesoło. Kobiety przeprowadzały ogólne sprzątanie w domu, mężczyźni sprzątali podwórko, opuszczali miejsce w stodołach na nową uprawę.
Następnie chłopi poszli na pole, aby sprawdzić, czy pszenica jest dojrzała. Udali się tam albo wcześnie rano, przed wschodem słońca, albo późno w nocy. W dawnych czasach tradycją było umieszczanie pierwszego jęczmienia zebranych uszu nie w snopie, ale osobno, obok jedzenia przynoszonego na pole. Następny snop oświetliła najstarsza kobieta w rodzinie. Nazywano go „Gaspodar” i uważano go za urodziny. Ten snop został ozdobiony ziołami, kwiatami, związany pięknymi wstążkami, a następnie zabrany do domu i umieszczony obok ikon. Uważano, że ziarna te leczą się i mogą wyleczyć wiele chorób. Po powrocie do domu po Zazhinoku chłopi przykryli stół białym obrusem i przygotowali świąteczną kolację. Organizowali także uroczystości.
Wielu współczesnych rolników obchodzi także festiwal Zazhinki. Podobnie jak wiele lat temu, odprawiają wszystkie wymagane ceremonie w terenie. W tym dniu w gospodarstwach odbywają się różne festiwale, wystawy, targi poświęcone początkom zbiorów. Pracownicy rolni są zaproszeni do udziału w konkursach na najpiękniejszy snop lub na najbardziej wydajnego żniwiarza. Są też konkursy kulinarne - kto ugotuje najsmaczniejszy kwas chlebowy i oryginalny chleb. A goście festiwalu witani są chlebem i solą, traktowani różnymi potrawami. Festiwalowi towarzyszy muzyka, piosenki, tańce, gry ludowe.
Po głośnej zabawie u plantatorów zboża zaczynają się dni robocze. Już następnego dnia po Zazhinok kombajny wkroczą na pole i żniwa miną - jeden z najbardziej krytycznych okresów w pracy chłopów.
