Symbolem rosyjskiego Nowego Roku jest Święty Mikołaj i jego wnuczka Snegurochka, którzy każdej zimy niestrudzenie dostarczają prezenty dla dzieci. Nie mniej znany jest jego kolega - „dziadek wigilijny” Święty Mikołaj, latający po nocnym niebie w saniach ciągniętych przez magiczne jelenie. Ale noworoczni czarodzieje z innych krajów są znacznie mniej znani. Poznaj niektóre z nich.
Francja: Per Noel i Per Fuer
Tłumaczenie z języka francuskiego „Père Noel” oznacza „Ojca Bożego Narodzenia”. To on przybywa do małego Francuza na swoim wiernym osiołku z koszem prezentów. Wchodzi do domu pod osłoną nocy, przez komin - i kładzie prezenty w skarpetkach, butach i butach, pozostawionych przed kominkiem. A potem wychodzi. Per Noel wygląda jak amerykański Święty Mikołaj - ten sam ciepły czerwono-biały garnitur, czapka z pomponem i niezbyt długa gruba broda. Ale odwiedza tylko tych facetów, którzy w ubiegłym roku zachowali się dobrze.
A dowcipnisie i minksy muszą poczekać na wizytę antypodowego Peera Noela. Moody Per Fuertar, który przychodzi na Boże Narodzenie dla dzieci, które źle się zachowują. Ubrany w ciemny płaszcz z czarną brodą „a la Karabas-Barabas”. Za pasem nosi pręty, aby ukarać niegrzeczne dzieci.
Włochy: Befana
A we Włoszech, od 1 do 6 stycznia, dzieci nie czekają na wizytę z dziadkiem z prezentami, ale z postacią kobiecą - starą Befaną, latającą nad ziemią na niezdarnej miotle z torbą z prezentami za plecami. Na zewnątrz Befana jest bardzo podobna do naszej Baby Jagi, tylko że jest uprzejma.
Wchodzi do domu przez rurę kominową i wkłada prezenty do skarpet, które zostały specjalnie pozostawione przed kominkiem. Ale nie wszystkie dzieci otrzymają słodką ucztę w Sylwestra; dla niegrzecznej wiedźmy będzie kolejna „nagroda” - żar i popiół.
Istnieje taka legenda: jeśli w mieszkaniu mieszka szanowana, wzorowa rodzina, Befana nie tylko da prezenty dzieciom, ale także zamiata podłogę w domu jako rodzaj prezentu dla dorosłych.
Holandia: Black Pete
Black Pete jest jednym z asystentów św. Mikołaja, a jednym z jego obowiązków jest dostarczanie prezentów dobrym dzieciom. Niezwykły charakter tego bohatera to kolor jego skóry - czarny jak noc. Historycy jeszcze nie doszli do ostatecznego wniosku, dlaczego dokładnie tak wygląda Czarny Pete - może jest to kominiarz z rozmazaną twarzą, może były demon, który opowiedział się po stronie dobra, a może w orszaku Mikołaja uwolniono świętą wrzosowisko niewolników.
Tak czy inaczej, czarny czarodziej ma wiele rzeczy do zrobienia: niesie ze sobą specjalną książeczkę, w której zapisywane są zarówno dobre, jak i złe uczynki dzieci i, w zależności od „ostatecznej równowagi”, może pozostawić dziecko bez prezentu, a nawet chłostać go batem.
Japonia: Segatsu-san i Oji-san
Tłumaczone „Segatsu-san” oznacza „Mr. New Year”, a postać ta jest często przedstawiana jako dobrze odżywiony staruszek w jasnoniebieskim kimonie. Spotkając się z „dziadkiem”, Japończycy budują w swoich domach bramę z bambusa i gałęzi sosny lub wyprostowanych drzew na podwórku drzewa karłowatego: sosny, śliwki lub brzoskwini. Dzieci z okazji wizyty „Pana Nowego Roku” przebierają się w nowe ubrania - uważa się, że pomoże to im odnieść sukces i zdrowie w nowym roku. Segatsu-san wraca na tydzień do domu, który Japończycy nazywają „złotym” i gratuluje wszystkim na wakacjach. Na tym kończą się jego obowiązki, więc obowiązek wręczania prezentów dzieciom spoczywa na rodzicach.
Nic dziwnego, że po tym, jak Japończycy spotkali Świętego Mikołaja, dziadek при fistful miał młodszego i bardziej egzotycznego rywala dla Krainy Wschodzącego Słońca: Ozdi-san („Wujek”). Ubiera się w tradycyjny strój Świętego Mikołaja i trzyma w rękach torbę z upominkami. Z tego powodu zyskuje coraz większą popularność wśród japońskich dzieci.
Hiszpania: Olentzero
W Hiszpanii prezenty są przekazywane dzieciom przez postać o imieniu Olentzero. Na zewnątrz bardzo różni się od większości Świętego Mikołaja: jego broda nie jest biała, ale czarna, ubrany jest w strój narodowy swojego kraju - pasiastą, czarno-niebieską koszulę w paski, wiązaną pasem i czarnym lub brązowym beretem. Za pasem w Olencharo znajduje się kolba wina. Dostarczając prezenty, nie wchodzi do domu przez brudny komin, ale stosuje bardziej oryginalną metodę: pozostawia świąteczne niespodzianki na balkonie mieszkania. Pomagają mu w tym króliki-czarodzieje.
Historia tej postaci to prawdziwa świąteczna opowieść. Według legendy Olentzero jest odlewnikiem, pewna wróżka znalazła dziecko w lesie i oddała je bezdzietnej rodzinie. Chłopiec dorastał, nauczył się rzeźbić zabawki z drewna, a po śmierci swoich rodziców pozostał w lesie. A kiedy stał się samotny - wziął wszystkie zabawki, które zrobił, i poszedł do miasta, gdzie obdarował sieroty. I takie wizyty stały się regularne. Gdy w domu, w którym mieszkały dzieci, wybuchł pożar, Olentzero zdołał uratować kilka dzieci, ale zmarł. I wtedy pojawiła się wróżka, a w nagrodę za wyczyn Olentzero dał życie wieczne, aby zawsze robił zabawki i dawał je dzieciom. Co robi co roku na Boże Narodzenie.
Szwecja: Yul Tomten
W Szwecji dzieci z niecierpliwością oczekują „Świątecznego gnoma” imieniem Yul Tomten. Podróżuje po kraju w towarzystwie swojego wiernego asystenta - bałwana Dusty i zostawia prezenty przed kominkiem. Nikt nie wie, jak wygląda, ponieważ krasnolud nieustannie zmienia swój wygląd i ubranie, co pozwala mu pozostać niezauważonym w tłumie. Chociaż w ostatnich latach coraz bardziej wolał tradycyjny czerwony kostium w stylu Świętego Mikołaja.
Po dostarczeniu prezentu Yul Tomten wraca do swojego domu w magicznym lesie, gdzie czekają na niego małe elfy. Nawiasem mówiąc, mają swoją (i bardzo ważną) rolę: w małych kopalniach wydobywają złoto, które następnie trafia na prezenty świąteczne i ozdoby świąteczne.
