Khao Phansa to tradycyjny festiwal buddyjski, obchodzony co roku w lipcu. Jest poświęcony początkowi postu religijnego i trzymiesięcznej porze deszczowej. Podobnie jak większość świąt buddyjskich, ma starożytną historię i jest bardzo piękna.
Historia Khao Phans sięga czasów, kiedy mnisi buddyjscy starali się nie opuszczać świątyń przez cały okres deszczowy, aby nieumyślnie tłumić młode pędy roślin i owadów. Od tego czasu minęło ponad sto lat, ale wielu duchownych wciąż święci czci ten zwyczaj i spędzają trzy miesiące w świątyniach, medytując i rozumiejąc buddyzm.
W tej chwili wszyscy wyznawcy tego ruchu są poinstruowani ze szczególną starannością, aby prowadzili prawidłowy styl życia, nie popełnili żadnych niewłaściwych działań i porzucili złe nawyki. W porze deszczowej mnisi starają się opowiadać o naukach jak największej liczbie ludzi, zwłaszcza młodzieży, instruując ich na prawdziwej ścieżce. W tej chwili wielu rodziców wysyła swoje dzieci do świątyń, aby uczyć się podstaw nauczania. Uważa się, że w tym czasie Budda nakazał swoim wyznawcom zebranie się w grupy i szerzenie mądrości buddyzmu wśród wszystkich przybyszów.
Święto Khao Phans ma również świecką stronę - to czas festiwalu świec. Mieszkańcy Tajlandii rzeźbią wiele świec o różnych kształtach i rozmiarach, zapalają je i niosą ulicami miasta, aby każdy widział takie piękno. A potem dają krewnym, przyjaciołom lub mnichom świece z figurami. Według legendy szczęście przypadnie tym, którzy zrobią taki prezent.
A w regionie Saraburi, oprócz festiwalu świec, odbywa się również festiwal kwiatów. Tysiące pielgrzymów z całego świata zbierają się w legendarnej świątyni buddyjskiej Wat Phra Buddha, aby ofiarować Mistrzowi różnorodne kwiaty, wśród których zawsze znajduje się kwiat rytualny zwany „Złotym Łabędziem”. W przeddzień święta świątynia jest ozdobiona pięknymi kompozycjami świeżych kwiatów, które przedtem są przenoszone przez całe miasto podczas uroczystej procesji.
